Skip to content

Το παιδί μου δεν με ακούει – Τι να κάνω;

Συχνά το παδί σας φαίνεται ότι δεν σας “ακούει και σας αγνοεί;

Πιάνετε τον εαυτό σας να επαναλαμβάνετε τις ίδιες λέξεις και φράσεις προκειμένου να σας απαντήσει το παιδί;

Εάν η απάντηση σας είναι “Ναι”, τότε πρέπει να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό και πώς μπορεί να αλλάξει στην καθημερινή επικοινωνία μας, ως γονείς.

 

Μερικοί από τους πιο συνηθισμένους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι οι εξής:

1) Λέτε περισσότερα από όσα χρειάζεται και μπορεί να επεξεργαστεί το παιδί.

Συχνά, οι γονείς υπερβάλλουν και χρησιμοποιούν πολύπλοκες φράσεις και λεξεις, με αποτέλεσμα το παιδί να μην μπορεί να επεξεργαστεί σωστά το μήνυμα.

Έτσι, το παιδί δυσκολεύεται να απαντήσει και να ανταποκριθεί σωστά.

Χρησιμοποιήστε, λοιπόν, απλές φράσεις και προτάσεις, κατάλληλες για το επίπεδο του παιδιού. Να είστε σύντομοι και σαφείς.

Επίπλέον, δώστε χρόνο στο παιδί να απαντήσει και προσπαθήστε να μην το “βομβαρδίζετε” με απανωτές εντολές.

Μην ξεχνάτε ότι για να είναι αποτελεσματική η επικοινωνία πρέπει το μήνυμα να γίνει κατανοητό από το παιδί. 

 

2) Το παιδί σας ασχολείται με κάτι άλλο και δεν έχει την προσοχή του σε εσάς.

Πολύ συχνά τα παιδιά εστιάζουν την προσοχή τους σε κάποιο παιχνίδι ή δραστηριότητα και προσκολλώνται σε αυτό.

Επομένως, όλα τα άλλα ερεθίσματα είναι σα να μην υπάρχουν, επειδή η προσοχή τους είναι περιορισμένη.

Αυτό σημαίνει, ότι όταν μιλάτε φαίνεται ότι δεν σας ακούνε, αλλά στην πραγματικότητα δεν σας προσέχουν γιατί δεν μπορούν να διαχειριστούν όλες τις πληροφορίες.

Σε μια τέτοια περίπτωση, τραβήξτε του την προσοχή αρχικά, κι έπειτα δώστε του λίγο χρόνο για να μεταβεί από την δραστηριότητα που κάνει σε αυτό που του ζητάτε.

 

3) Μιλάτε στο παιδί χωρίς βλεμματική επαφή.

Πολύ συχνά, ειδικά όταν τα παιδιά είναι απασχολημένα με κάτι άλλο, οι γονείς τους ζητάνε πράγματα και δεν έχουν βλεμματική επαφή.

Αν θέλετε, λοιπόν, να σας “ακούσει” καλύτερα ένα παιδί, πρώτα αποκτήστε βλεμματική επαφή μαζί του κι έπειτα εκφράστε το μήνυμά σας.

 

4) Είστε διαίτερα επικριτικοί.

Συχνά, οι γονείς κάνουν παρατηρήσεις και γίνονται επικριτικοί ακριβώς επειδή δε γίνεται αυτό που θέλουν, όπως το θέλουν από το παιδί.

Αν γίνεται σε μεγάλο βαθμό, το παιδί θα αρχίσει να αδιαφορεί ή και να αποφεύγει την επικοινωνία με τους γονείς, 

ακριβώς επειδή οι συνεχείς επικρίσεις και παρατηρήσεις, το κάνουν να νιώθει άσχημα.

Το καλύτερο αποτέλεσμα μπορείτε να το πετύχετε όταν εκφράζεστε με ήρεμη και σταθερή φωνή και να τηρείτε μέτρο και στις επιβραβεύσεις αλλά και στις παρατηρήσεις.

 

 5) Δεν είστε συνεπείς με αυτό που λέτε.
Για παράδειγμα, όταν ζητήσατε από το παιδί να μαζέψει τα παιχνίδια του και αυτό δεν το έκανε, το απειλήσατε με μια “μεγάλη” τιμωρία, 
λέγοντάς του ότι δεν θα ξαναπαίξει με το “τάμπλετ” για μια εβδομάδα. Μετά από λίγες ώρες, όμως, το ξεχάσατε και το παιδί ξαναπαίζει με το τάμπλετ.
Αυτό δείχνει στο παιδί ότι δεν τηρείτε τα λόγια σας και δεν είστε συνεπείς με όσα λέτε. 
Επομένως δεν έχει λόγο να αλλάξει τη συμπεριφορά του. Κερδίζει είτε έτσι, είτε αλλιώς.
Προσπαθήστε, λοιπόν, να τηρείτε το λόγος σας, να είστε δίκαιοι και θα δείτε ότι θα κερδίσετε το σεβασμό του παιδιού και έτσι θα σας “ακούει”.
 

6) Δεν αναγνωρίζετε τα συναισθήματα του παιδιού όταν σας μιλάει.

Προσπαθήστε να είστε καλοί ακροατές των παιδιών σας, όσο “χαζά” κι αν φαίνονται αυτά που λέει. 

Τα παιδιά πρέπει να νιώσουν την αποδοχή σας, να αισθάνονται ότι καταλαβαίνετε τα συναισθήματά τους, το θυμό τους, τη λύπη τους.

Μην απαξιώνετε αυτό που αισθάνονται και δείξτε τους κατανοήση χρησιμοποιώντας φράσεις όπως: “Κι εγώ θα θύμωνα στη θέση σου”, “Καταλαβαίνω πως νιώθεις αλλά..”.

Το παιδί μου δεν με ακούει – Τι να κάνω

Δοκιμάστε αυτές τις θετικές φράσεις για να βελτιώσετε την επικοινωνία με το παιδί σας:

 

 Μην πείτε: “Πρόσεχε“.

Πείτε: “Τι πρέπει να θυμάσαι όταν παίζεις στο δρόμο;” ή “Σε παρακαλώ, να περπατάς αργά, όταν περνάς το δρόμο“.

💡Γιατί: Τα παιδιά αδιαφορούν όταν λέμε το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά. Αντί να επαναλαμβάνετε το ίδιο πράγμα πολλές φορές, βοηθήστε να αποκτήσουν κριτική σκέψη και να αντιληφθούν το πλαίσιο και την κατάσταση.

Έτσι, θα καταλάβουν πόσο σημαντική είναι η προφύλαξη, όχι γιατί το λέει ο μπαμπάς κι η μαμά συνέχεια, αλλά επειδή προκύπτει ως λογική απόφαση.

 

Μην πείτε: “Σταμάτα να φωνάζεις! Με έχεις κουφάνει!” ή “Κάτσε ήσυχα! Στο έχω πει χίλιες φορές”

Πείτε: “Σε παρακαλώ μίλα λίγο πιο σιγά” ή” Σε παρακαλώ μίλα ψιθυριστά” και ψιθυρίστε του.

💡Γιατί: Υπάρχουν κάποια παιδιά που λόγω χαρακτήρα μιλούν πιο δυνατά από τα άλλα. Εάν δυσκολεύονται να μιλήσουν πιο σιγά, βεβαιωθείτε ότι έχουν καταλάβει το πλαίσιο στο οποίο βρίσκονται και δείξτε πώς να το κάνουν.

 

 

Μην πείτε: “Σου το’πα εκατό φορές! Τελείωνε και κάντο!”

Πείτε: “Ήρθε η ώρα για σχολείο. Θέλεις να βάλεις τα ρούχα μόνος σου ή να σε βοηθήσω;”

💡Γιατί: Όταν τα παιδιά έχουν επιλογές, αποκτούν εκείνα τον “έλεγχο” και έτσι επιλέγουν τι θα κάνουν, βάσει των επιλογών που τους δώσατε.Αυτό θα τα κάνει να μην αντιδράσουν και έτσι δεν θα επιμείνουν στην αντίδραση.

 

 

Μην πείτε: “Πωπω, ντροπή!” ή “Πάλι τα ίδια έκανες; Σου το έχω πει χίλιες φορές!”

Πείτε: “Δεν πειράζει.Όλοι κάνουμε λάθη.Τι έμαθες από αυτό το λάθος;” ή “Πώς θα το κάνεις καλύτερα την επόμενη φορά;”

💡Γιατί: Αντί επικρίνετε συνεχώς το παιδί για μια κακή συμπεριφορά ή ένα λάθος, προσπαθήστε να του δείξετε ότι το αποδέχεστε και ότι θέλετε να το βοηθήσετε. Έτσι, το παιδί θα προσπαθήσει περισσότερο την επόμενη φορά.

 

 

Μην πείτε: “Μη χτυπάς τα άλλα παιδιά σήμερα γιατί θα τις φας!”

Πείτε: “Να θυμάσαι ότι αγαπάμε τον εαυτό μας και τα άλλα παιδάκια. Τα χέρια τα έχουμε για να χαϊδεύουμε και όχι για να χτυπάμε.”

💡Γιατί:  Προσπαθήστε να είστε συγκεκριμένοι και να επαναλαμβάνετε συχνά το μήνυμα που θέλετε να μεταδώσετε. Τα παιδιά δεν μπορούν να θυμούνται γενικόλογες απαγορεύσεις και χρειάζονται απτά παραδείγματα.

 

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ ΑΡΘΡΟ